zaterdag 11 september 2010

Karel Appel



Karel Appel was een schilder. Een nogal woeste schilder. Hij maakte schilderijen van mensen en dieren met heel felle kleuren en dikke zwarte lijnen erom heen. Maar daarover gaat dit stukje helemaal niet! Het gaat over mijn Karel, je weet wel die zwarte met die witte sjaal, die op een nogal woest wijze een Appel eet.
Hierboven kun je zien dat hij de zaak wel goed in de gaten houdt. Zo'n lekkere appel, zomaar midden op het pad, steekt daar niks achter?


Maar al gauw kan het hem allemaal niks meer schelen. Hij stort zich op deze verrassing alsof hij denkt: al moet het mijn laatste appel zijn, deze is voor mij en voor niemand anders.








 Zo hé, heeft die zijn best gedaan of niet? Je kunt die appel bijna zien zitten in zijn buikje. Zo bol! En, o ja, hij laat ook nog even een stukje van zijn witte sjaal zien, zodat je zeker weet dat hij het is. Daar bij zijn nek, zie je het?

Geen opmerkingen: