Gisteren trof ik een flinke plens kikkerdril in de rand van de vijver. Hoera, welkom op aarde! Eén van de ouders zat er trots bij te kijken.
Ik heb met ze afgesproken dat ze op gezette tijden voor me poseren en in ruil daarvoor laat ik ze de rest van de dag met rust. Tot nu toe bevalt de regeling beide partijen heel goed.
Gisteravond zat de familie kikker zó hard te borren, dat ik het achter mijn bureau op één hoog kon horen. Tjee zeg, dat is wel een heel wild geboortefeestje, dacht ik nog. Vanmorgen zag ik wat er aan de hand was ...
Hela hola, sukkels, hebben jullie niet gezien hoe groot (klein!) mijn vijver is? Waar moeten al deze schatjes blijven? Waarvan moeten ze eten?
Denken die domme kikkers soms dat ik daar wel voor zorg? Help! Ik weet wel dat er veel dril verloren gaat aan van alles en nog wat, maar deze overdaad moet toch minstens tien flinke gezonde kikkers opleveren. En als die net zo enthousiast aan de gang gaan als hun ouders …
Kortom: wie wil er een builtje kikkerdril? Goeie kwaliteit, vrolijk gezelschap (op den duur), goed kunnende borren en uitstekend geschikt voor de fok!
.
